Władysław II Wygnaniec
Pierworodny syn Bolesława Krzywoustego i jego pierwszej żony, Zbysławy. Książęca para zapewne pokładała w nim nadzieje i zaszczepiała ambicje, by w przyszłości był godnym następcą ojca. Niestety, nie miał sprostać tym oczekiwaniom. Miał 8 bądź 9 lat kiedy zmarła jego matka, a niedługo potem ojciec ponownie się ożenił. Narodziny każdego kolejnego przyrodniego brata komplikowały Władysławowi kwestię dziedziczenia władzy. Po śmierci ojca, w myśl statusu sukcesyjnego, jako najstarszy syn, objął władzę senioralną i pierwsze lata jego rządów przebiegły spokojnie. Z czasem jednak ambicja i chęć nawiązania do dokonań ojca pchnęły Władysława do walki o jedynowładztwo. Po kilkuletnim, toczonym ze zmiennym szczęściem, konflikcie z braćmi, pokonany i obłożony klątwą, musiał opuścić kraj – jak się okazało – na zawsze. Schronienie znalazł na dworze władców niemieckich, z którymi skoligacona była jego żona Agnieszka. Mimo ich wsparcia i wieloletnich zabiegów dyplomatycznych Władysława próby odzyskania przez niego tronu nie powiodły się. Książę zmarł na obczyźnie. Możliwe, że przebywając na wygnaniu towarzyszył królowi niemieckiemu Konradowi III w czasie II wyprawy krzyżowej.