Syn Henryka Brodatego i św. Jadwigi. Ożenił się z księżniczką Anną – potomkinią królów Czech i Węgier, co miało zapewnić mu cennych sojuszników. Matka namawiała małżonków do złożenia ślubów czystości. Ci nie posłuchali, mieli co najmniej dziesięcioro dzieci. Książę sprowadził do Polski franciszkanów z Pragi. Przez wiele lat sprawował władzę razem z ojcem, który powierzył mu rządy w Wielkopolsce. Po śmierci ojca Henryk musiał się uporać z narastającymi przez lata problemami, jak spór z Kościołem i pretensje innych Piastów do znajdujących się w jego władaniu ziem. Sprawnie rozwiązując kolejne konflikty, książę kontynuował również starania o koronę. Niestety, zaledwie po trzech latach samodzielnych rządów nastąpiła katastrofa – najazd Mongołów, któremu pozbawiony wsparcia władca nie mógł sprostać. Henryk zginął w bitwie pod Legnicą, a jego okaleczone ciało, bez głowy, odnalazły matka i żona, rozpoznawszy je po pewnym szczególe – książę miał sześć palców u lewej stopy. Mimo zwycięstwa Mongołowie ponieśli na tyle dotkliwe straty, że wycofali się ze Śląska. Wraz ze śmiercią Pobożnego nastąpił rozpad tzw. monarchii Henryków śląskich.