Pierworodny syn Bolesława Chrobrego jest jednym z najbardziej tajemniczych władców Polski.  Milczą o nim średniowieczne polskie kroniki. Nie doczekał się wzmianki ani u Galla, ani u Kadłubka czy Długosza. Być może dlatego, że za jego rządów państwo Piastów znalazło się na krawędzi zagłady. Zrodzony z nieudanego związku Chrobrego z węgierską księżniczką, Bezprym nie został przez ojca wyznaczony na następcę tronu. Warto wspomnieć, że według jednej z teorii to Bezprym, a nie Mieszko, był bohaterem opowieści o synu Chrobrego schwytanym i pozbawionym przez Czechów męskości, co mogłoby tłumaczyć decyzję o sukcesji. Możliwe, że pobierał nauki w Rawennie u św. Romualda, co oznaczało wówczas najwyższy poziom edukacji. Po śmierci Chrobrego rządy w państwie przejął Mieszko II. Podejrzewając Bezpryma o spiskowanie przeciw niemu, wypędził go z kraju. Bezprym szukał okazji do rewanżu i ta nadarzyła się. Przy wsparciu wojsk ruskich najechał na Polskę i zmusił króla do ucieczki. Po zdobyciu władzy, w celu zyskania przychylności cesarza, wysłał do Niemiec insygnia koronacyjne, symbolicznie rezygnując w ten sposób z suwerenności swego państwa. Rozpoczął też krwawą rozprawę ze zwolennikami Mieszka. Okrutne rządy i masowy bunt ludności przeciwko świeckim i duchownym możnym, który miał miejsce za rządów Bezpryma, tak przeraziły jego stronników, że postanowili oni zgładzić księcia.